Tadeusz Prauss (brat Stanisława Praussa konstruktora lotniczego ) urodził się w Warszawie 21 grudnia 1896 r. Był absolwentem stołecznego Gimnazjum im. Mikołaja Reja i Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie. To właśnie tam zdał maturę w 1914 r. Tego samego roku wybuchła I wojna światowa. Rok później Tadeusz został powołany do wojska. Służył w pułku piechoty. Po ukończeniu Szkoły Oficerów Rezerwy został wysłany na front. Brał udział w działaniach bojowych na Bukowinie i Małopolsce. W połowie 1916 r. został skierowany do Wiener Neustadt. Mieściła się tu Szkoła Obserwatorów Lotniczych. Po jej ukończeniu chorąży Tadeusz Prauss rozpoczął loty jako członek załogi samolotów rozpoznawczych na froncie włoskim. Od czerwca do września 1918 r. przebywał w Krakowie. Odbywał kurs niższego pilotażu. Wyższy ukończył w Neumarkt. 11 listopada 1918 r. kiedy się skończyła I wojna światowa a Polska odzyskała niepodległość wstąpił do tworzącego się polskiego lotnictwa. Podporucznik Prauss rozpoczął służbę w poznanym wcześniej przez siebie Krakowie. Z tego został odwołany do Warszawy. Otrzymał przydział do jednej z eskadr wywiadowczych. Razem z nią wyruszył na wojnę polsko – rosyjską. Latał na rozpoznanie i bombardowania w okolicach Kowla, Kijowa i Berdyczowa. W czasie jednego z lotów został zestrzelony. Pod Kijowem został ranny. Z chwilą zakończenia działań wojennych został zweryfikowany jego stopień wojskowy. Miał stopień kapitana pilota. Od połowy 1921 r. dowodził eskadrą wywiadowczą 2 Pułku Lotniczego. Rok później w sierpniu został powołany na zastępcę dowódcy Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Grudziądzu. Należał do ekipy polskich lotników, którzy przelecieli grupowo Alpy. Od stycznia 1925 r. dowodził dywizjonem liniowym 4 Pułku Lotniczego. Stacjonował z nim w Toruniu. Pięć miesięcy później został dowódcą Niższej Szkoły Pilotów w Bydgoszczy. W kwietniu 1927 r. awansował na zastępcę dowódcy pułku z miasta Kopernika. Odszedł z niego w 1928 r. do Bydgoszczy na komendanta Centrum Wyszkolenia Podoficerów Lotnictwa. Na pięć lat przed wybuchem II wojny światowej do ostatniego miesiąca pokoju 1939 r. dowodził 6 Pułkiem Lotniczym. 24 sierpnia 1939 r. powierzono rozkazem Tadeuszowi Praussowi dowodzenie lotnictwem Armii „Modlin”. Po 17 września 1939 r. znalazł się września znalazł się we Lwowie zajętym przez wojska radzieckie. Pozostając w niewoli został osadzony w obozie w Starobielsku. Z tego został skierowany do podobnego w Charkowie. Tu został zamordowany w kwietniu 1940 r. Minister Obrony Narodowej 5 października 2007 r. awansował pośmiertnie Tadeusza Praussa do stopnia pułkownika. Symboliczny grób znajduje się na cmentarzu ewangelickim w Warszawie.
Konrad RYDOŁOWSKI