Iljuszyn Ił-40
Iljuszyn Ił-40 - Opracowany w 1953r. samolot Ił-40 był ostatnim zbudowanym szturmowcem Iljuszyna. Pierwszy prototyp, oblatany 7 III 1953r., wyposażony został w 2 silniki odrzutowe AM-5F umieszczone w środkowej części kadłuba. Chwyty doprowadzające powietrze do silników znajdowały się po bokach kadłuba. Powstał także drugi prototyp, różniący się od pierwszego kolistymi wlotami powietrza do silników umieszczonymi w przodzie zwężającego się stożka nosowego kadłuba. Podobne rozwiązanie zastosowano później również w pierwszym Ile-40. Mimo dobrych osiągów i właściwości w locie, z samolotu zrezygnowano po krótkim okresie prób.
Konstrukcja: całkowicie metalowy dolnopłat wolnonośny. 2 osoby załogi (pilot i strzelec-radiooperator). Podwozie trójgoleniowe, wciągane w locie. Napęd stanowiły 2 turbinowe silniki odrzutowe AM-5F o ciągu 2649 daN (2700 kG) każdy.
Uzbrojenie: 4 działka N-37 kal. 37 mm w skrzydłach i 2 działka NR-23 kal. 23 mm w stożku ogonowym kadłuba. Samolot miał przenosić niekierowane pociski rakietowe.
Dane techniczne:
|
Rozpiętość |
15,45 m |
|
Długość |
10,4 m |
|
Powierzchnia nośna |
51,2 m2 |
|
Prędkość maksymalna |
964 km/h |
|
Pułap |
11 600 m |
|
Zasięg |
1000 km |
Opracował: Paweł Szczepaniec