PZL M-17

PZL M-17 - Pierwowzorem szkolno-sportowego PZL M-17 był zaprojektowany przez studentów Politechniki Warszawskiej pod kierunkiem inż. Edwarda Margańskiego samolot eksperymentalny EM-5A "Duduś Kudłacz". Projekt ten powstał w latach 1969-71. Rok później budowy prototypu podjął się PZL-Mielec. Projekt został dostosowany do możliwości wytwórni, konstrukcję klejoną z blach i tworzyw sztucznych zastąpiono blaszaną nitowaną. Oznaczenie zmieniono na PZL M-17. Prototyp został oblatany przez S. Wasila 7 VII 1977r. Ze względu na zastosowanie silnika o mniejszej mocy niż przewidział konstruktor oraz śmigła drewnianego zamiast metalowego samolot uzyskał niższe osiągi niż planowano. W 1979r. samolot przekazano Politechnice Rzeszowskiej.

Konstrukcja: półskorupowa, duralowa. Samolot ma układ dwubelkowy ze śmigłem pchającym w celu uzyskania widoczności z kabiny jak w szybowcach i odrzutowcach. Podwozie chowane w locie. Napęd stanowi silnik rzędowy, 6-cylindrowy Walter "Minor 6-III" o mocy 160 KM (118 kW)

Dane techniczne: