|
Granice ludzkiej wytrzymałości w brawurowych ewolucjach powietrznych, mijanki w niewielkiej odległości, beczki, ... wszystko to, by oglądający przeżyli wyjątkowe chwile. Piloci zespołów akrobacyjnych swe ewolucje powietrzne prezentują przed publicznością wielu krajów europejskich. Obecnie w Polsce akrobację zespołową wykonują trzy grupy: Zespół Akrobacyjny „Orlik” Sił Powietrznych RP, "Biało-Czerwone Iskry" oraz najsłynniejsza cywilna grupa „Żelazny”.
Zagraniczne zespoły akrobacyjne
Biało - Czerwone IskryHistoria wojskowego zespołu akrobacyjnego Biało - Czerwone Iskry zaczyna się w 1969r. W 60. Lotniczym Pułku Szkolnym w Radomiu utworzono drużynę akrobacyjną pod nazwą "ROMBIK" - pochodzącą od figury tworzonej przez cztery samoloty.
 foto Sylwia Tylkowska Od początku swego istnienia piloci Rombika latali na wprowadzonych właśnie do polskiego lotnictwa wojskowego samolotach odrzutowych TS-11 Iskra. Pierwszymi pilotami zespołu byli: kpt. pil. Janusz Łodziński (prowadzący) kpt. pil. Edmund Wujec (prawy prowadzony) kpt. pil. Kazimierz Kuźniar (lewy prowadzony) kpt. pil. Jan Karpiński (zamykający). Zespół (bądź tylko solista) uświetniali swą obecnością wiele uroczystości państwowych (pokazy lotnicze, defilady) jak również innych o charakterze lotniczym (święta lotnictwa, zawody w akrobacji samolotowej itp.). Podczas jednego z takich pokazów, na lotnisku w Kielcach-Masłowie, doszło do nadprogramowej "atrakcji". W pilotowanej przez solistę zespołu (mjr Albin Kossek) Iskrze zgasł silnik i wobec niemożności jego uruchomienia pilot podjął decyzje o awaryjnym lądowaniu bez podwozia na skraju lotniska. Major Kossek posadził maszynę tuż przed początkiem pasa startowego nie odnosząc obrażeń. Był to prawdziwy popis umiejętności pilota. Pierwszą ważną imprezą, na której zespół zaprezentował się szerokiej publiczności był udział w obchodach Święta Lotnictwa w Dęblinie 17.08.1971r. W 1975r. nowym prowadzącym został mjr pil. Albin Kossek, a 5 lat później zastąpił go kpt. pil. Tadeusz Sokół. Wprowadzenie w 1981r., stanu wojennego w Polsce wymusiło również zawieszenie działalności zespołu. W 1984r. piloci wznowili treningi a odrodzony zespół zadebiutował podczas pokazów lotniczych w Poznaniu 15.07.1984r. Nowym prowadzącym został kpt. Krzysztof Jurek. Oficjalną nazwę zespołu - Zespół Akrobacyjny Iskry - przyjęto dopiero w 1991 roku. Prowadzącym został mjr pil. inż. Tomasz Radoliński. Na potrzeby grupy zmodyfikowano osiem samolotów oraz wyposażono w światowej klasy system radiowo-nawigacyjny. Zostały one także przemalowane według projektu ppłk. pil. inż. Ireneusza Fibingera. W nowym składzie sześciu pilotów wykonywało pilotaż zespołowy, a jeden indywidualny. Dowódcą zespołu był wtedy ppłk pil. Zbigniew Blechacz. Ósma Iskra była samolotem zapasowym. Podczas Air Show '91 na poznańskiej Ławicy zespół Iskry wystąpił po raz pierwszy w ugrupowaniu siedmiu samolotów. Był to wspaniały debiut „nowego” zespołu jak i zarazem pierwsze tak duże, międzynarodowe pokazy lotnicze organizowane w Polsce. Zespół Iskry występował na wielu międzynarodowych pokazach lotniczych w kraju i za granicą m.in. 7-8 września 1991 roku w Zoerstel (Belgia), 8-9 sierpnia 1992 roku w Taszar (Węgry), czy 21-22 lipca 1995 roku w najbardziej prestiżowych pokazach lotniczych na świecie International Air Tattoo w Fairford (Wielka Brytania), gdzie zespół swym udziałem osiągnął największy sukces. Z pokazów, które odbyły się w Hradec Kralowe (Czechy), 30 czerwca 1996 r., Iskry przywiozły wyróżnienie za pokaz grupowy. Po raz kolejny grupa wystąpiła w dniach 29 i 30 sierpnia 1998 roku, uświetniając obchody 80-lecia polskiego lotnictwa. Wówczas zespół składał się z: ppłk pil. mgr Zbigniew Blechacz (dowódca, lewy prowadzony), mjr pil. inż. Arkadiusz Leśniewski (prowadzący), mjr pil. mgr Dariusz Kleczaj (prawy prowadzony), mjr dypl. pil. Adam Ziółkowski (lewy prowadzony), ppłk pil. inż. Zenon Winnicki (zamykający), mjr pil. mgr Adam Pyrzak (zamykający), kpt. pil. inż. Tomasz Łukaszczuk (lewy prowadzony) mjr pil. inż. Mariusz Sikora (prawy prowadzony). Pokazy w powietrzu koordynowali z ziemi dwaj kierownicy lotów: ppłk pil. inż. Ireneusz Fibinger oraz ppłk pil. inż. Zenon Winnicki. Najczarniejszym dniem w 40-letniej historii zespołu był dzień 11 listopada 1998r. Tuż przed planowaną na ten dzień defiladą lotniczą, związaną z obchodami Święta Niepodległości, na rozpoznanie pogody wystartowała biało-czerwona Iskra nr 5. Jak się później okazało był to ostatni lot zarówno dla samolotu jak i jego załogi. Podczas lotu w bardzo trudnych warunkach atmosferycznych samolot zderzył się z ziemią w okolicach Otwocka grzebiąc w swych szczątkach ciała pilotów - członka zespołu kpt. pil. Mariusza Oliwę oraz pilota 1 PLM kpt. pil. Tomasza Pajórka. Po tej katastrofie zespół przerwał działalność. W związku z przekształceniami w strukturach Sił Powietrznych Iskry zostały przebazowane do Dęblina, rodzimą bazą zespołu został 1. Ośrodek Szkolenia Lotniczego w Dęblinie (dawniej 58. Lotniczy Pułk Szkolny). Symboliczne przekazanie zespołu nowej jednostce miało miejsce 17.06.2000r. W tym czasie zostało również opracowane nowo logo zespołu, które wraz z malowaniem maszyn miało nawiązywać do narodowych barw Polski oraz nazwę, która wybrana została na drodze konkursu. Od tamtej pory, aż do dziś, nazwa zespołu brzmi: Biało-Czerwone Iskry. Skompletowany w tym roku zespół, występował w konfiguracji złożonej z pięciu maszyn i miarę nabywania doświadczenia liczba samolotów wzrosła do sześciu. 20 maja 2001 roku, zespół Biało-Czerwone Iskry wystąpił w Istres we Francji, podczas Meeting de L'Air. Natomiast 28-29 lipca piloci zaprezentowali swój lotniczy kunszt na najbardziej prestiżowych pokazach Royal International Air Tattoo (RIAT) w Wielkiej Brytanii. W 2006 r. "Biało-Czerwone Iskry" latały na siedmiu samolotach TS-11 "Iskra" MR. Pilotami zespołu byli: ppłk pil. Jerzy Leń - prowadzący kpt. pil. Tomasz Czerwiński - prawy prowadzony kpt. pil. Mariusz Szymla - prawy prowadzony mjr pil. Jacek Jaworek - lewy prowadzony kpt. pil. Tomasz Łukaszczuk - lewy prowadzony mjr pil. Dariusz Karwowski - zamykający kpt. pil. Maciej Kopiel - zamykający i pilotaż indywidualny. Na początku 2007 r. samolot TS-11 Iskra znany jako „Czerwona 1” (1H 0730 ), pilotowany przez dowódcę zespołu, został przekazany do Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. Kilkukrotnie Biało-Czerwone Iskry borykały się z problemami personalnymi, zawieszano działalność zespołu lub planowano jego całkowitą likwidację ze względów finansowych. Plany związane z likwidacją poszły na szczęście w niepamięć i do dziś możemy podziwiać kunszt polskich pilotów wojskowych zasiadających biało-czerwone maszyny. W 2013 roku Biało-Czerwone Iskry latały na siedmiu samolotach TS-11 Iskra MR. Pilotami zespołu byli:
Oprac. Rafał Bożek i JW W wojsku bardzo często zamiast podawać pełne nazwy stosowane są skróty. Wiele z nich spotyka się w anglojęzycznej i innej literaturze lotniczej i często trudno znaleźć je w słowniku. Aby ułatwić życie wszystkim entuzjastom lotnictwa wojskowego poniżej zestawiono i przetłumaczono najczęściej występujące skróty stosowane w USA.
AAA - Anti Aircraft Artillery - artyleria przeciwlotnicza AAW - Antiaircraft Warfare - zwalczanie sił powietrznych ADIZ - Air Defense Identification Zone - strefa identyfikacji obrony przeciwlotniczej AEW - Airborne Early Warning - latający system wczesnego ostrzegania AIMD - Avionics Integrated Maintenance Department - Wydział Komlepsowych Napraw Awioniki ALCM - Air Launched Cruise Missle - pocisk manwerujący wystrzeliwany z samolotów AMDP - Aircraft Maintenance Delayed For Parts - opóźnienie naprawy samolotu z powodu braku części zamiennych ANFE - Aircraft Not Fully Equipped - samolot nie w pełni wyposażony ASOC - Air Support Operations Center - Centrum Kirowania Lotniczymi Działaniami Wsparcia ASROC - Antisubmarine Rocket - rakietowy pocisk do zwalczania okrętów podwodnych ASTOVL Advanced Short Takeoff/Vertical Landing - nowoczesny samolot pionowego startu i lądowania ATO - Air Tasking Order - lotniczy rozkaz bojowy AWACS - Airborne Warning and Control System - latający system ostrzegania i kontroli BARCAP - Barrier Combat Air Patrol - poddźwiękowy bojowy patrol lotniczy BDA - Bomb Damage Assessment - ocena skuteczności bombardowania Buff - przezwisko samolotu bombowego B-52 bomber (Big Ugly Fat Fu--er) C(4)I - Command, Control, Communications, Computers, Intelligence - Dowodzenie, Sterowanie, Łączność, Komputery, Wywiad CAG - Carrier Air Group - Grupa lotnicza bazująca na lotniskowcu CAP - Combat Air Patrol - lotniczy patrol bojowy CAS - Close Air Support - wsparcie lotnicze bliskiego zasięgu CASREP - Casualty Report - meldunek o stratach CBI - Computer Based Instruction - Instrukcja popstępowania zawarta w komputerze CCA - Carrier Controlled Approach - podchodzenie do lądowania na lotniskowcu kirowane z jego pokładu CO - Commanding Officer - oficer dowodzący CSAR - Combat Search And Rescue - loty poszukiwawczo- ratunkowe w warunkach bojowych CV - Aircraft Carrier - lotniskowiec z napędem konwencjonalnym CVE - Escort Carrier - lotniskowiec eskortowy CVH - Helicopter Carrier - śmigłowcowiec CVL - Light Carrier - lekki lotniskowiec CVN - Aircraft Carrier - lotniskowiec z napędem atomowym CVS - Anti-submarine Aircraft Carrier - lotniskowiec do zwalczania okrętów podwodnych DAB - Defense Acquisition Board - Biuro Zamówień Wojskowych DADCAP - Dawn and Dusk Combat Air Patrol - lotniczy patrol bojowy o świcie i o zmierzchu DASH - Drone Antisubmarine Helicopter - bezpilotowy śmigłowiec do zwalczania okrętów podwodnych DDS - Digital Data System - cyfrowy system danych DECM - Defensive Electronic Countermeasures – elektroniczne środki zakłócające obrony DOD - Department of Defense - Ministerstwo Obrony ECM - Electronic Countermeasures - elektroniczne środki zakłócające EHF - Extremely High Frequency - ekstremalnie wysokie częstotliwości ELF - Extremely Low Frequency - ekstremalnie niskie częstotliwości ESM - Electronic Support Measure - elektroniczne środki wsparcia FLIR - Forward Looking Infrared - kamera podczerwieni do obserwacji trasy lotu GCA - Ground-Controlled Approach - podejście do lądowania kierowane z ziemi GCI - Ground-Controlled Interception - przechwycenie kierowane z ziemi HCS - Helicopter Combat Support - wsparcie bojowe z wykorzystaniem śmigłowców IADS - Integrated Air Defense System - Zintegrowany System Obrony Przeciwlotniczej IFF - Identification, Friend or Foe - rozpoznanie swój-obcy JATO - Jet-Assisted Take-Off - start z dopalaniem JFACC - Joint Force Air Component Commander - Dowódca Lotnictwa Połączonych Sił JPATS - Joint Primary Aircraft Training System (USN & USAF) - Wspólny System Podstawowego Szkolenia Lotniczego LAMPS - Light Airborne MultiPurpose System - lekki pokładowy system wielozadaniowy LIDAR - Laser-Light-Detection-And-Ranging - Laserowe Wykrywanie i Określanie Odległości LORAD - Long-Range Active Detection (System) - System Aktywnego Wykrywania Dalekiego Zasięgu LTA - Lighter-Than-Air - lżejszy od powietrza MAD - Magnetic Airborne Detector - Pokładowy Detektor Polan Magnetycznego MLRS - Multiple Launch Rocket System - Wielowyrzutniowy System Rakietowy MPA - Maritime Patrol Aircraft - samolot patrolowy marynarki wojennej MTI - Moving Target Indicator - wykrywacz ruchomych celów NAAS - Naval Auxiliary Air Station - pomocnicze lotnisko marynarki wojennej NAS - Naval Air Station - lotnisko marynarki wojennej NATF - Navy Advanced Tactical Fighter - zaawansowany myśliwiec taktyczny Marynarki Wojennej NAVSAT - Navy (Navigation) Satellite (System) - System Satelitów Nawigacyjnych Marynarki Wojennej NFO - Naval Flight Officer - Oficer Lotów Marynarki Wojennej NVG - Night Vision Goggles - Okulary Obserwacji Nocnej OBOGS - On-Board Oxygen Generating System - pokładowy system wytwarzania tlenu PECM - Passive Electronic Countermeasures - pasywne środki zakłocania elektronicznego RATAN - Radio And Television Aid to Navigation - radiowe i telewizyjne pomoce nawigacyjne RCM - Radio Countermeasures - radiwe środki zakłócania RDF - Radio Direction Finder - radiowy wskaźnik kierunku RESCAP - Rescue Combat Air Patrol - lotniczy bojowy patrol ratowniczy SAR - Search And Rescue - zadania poszukiwawczo-ratownicze SEAL - Sea, Air, Land - Morze, Powietrze, Ziemia SEW - Space and Electronic Warfare - wojna kosmiczna i elektroniczna SHF - Super High Frequency - super wysoka częstotliwośc SLR - Side Looking Radar - radar obserwacji bocznej SPC - Specific Fuel Consumption - jednostkowe zużycie paliwa STOL - Short Take-Off/Landing - krótki start i lądowanie TACAN - Tactical Air Navigation - taktyczna nawigacja lotnicza TERF - Terrain Flight - lot na niskim pułapie UAV - Unmanned Aerial Vehicle - Bezpilotowy Środek Latający VOR - Very High Frequency Omnidirectional Range - ogólnokierunkowa radiolatarnia bardzo wielkiej częstotliwości VORTAC - Very High Frequency Omnidirectional Range & Tactical Air Navigation - ogólnokierunkowa radiolatarnia bardzo wielkiej częstotliwości i tkatyczny ststem nawigacji lotniczej VSTOL - Vertical Short Take-Off/Landing - pionowy start i lądowanie oprac. Krzysztof Krzysztofowicz Copyright (C) 1994 Krzysztof Krzysztofowicz To podstrona, na której zamieszczać będziemy rozmaite artykuły o tematyce lotniczej wojskowej.
Uwaga !!! Pasjonaci i sympatycy lotnictwa wojskowego... To dział dla Was. Pragniemy w nim wyjść naprzeciw Waszym oczekiwaniom. Znajdziecie tu aktualności, a także historię baz lotniczych i wszelkich lotniczych instytucji wojskowych, zaś dzięki uprzejmości naszych partnerów z Sił Powietrznych będziemy na bieżąco zamieszczać fotografie wszystkich maszyn wojskowych, które latają po polskim niebie. W dziale:
Poniżej znajdują się linki do opisów maszyn wojskowych. Zapraszamy wszystkich, którzy pragną zapoznać się z ich budową i historią. Baza samolotów jest aktualizowana i wciąż rozbudowywana.
Zakup odpowiedniego modelu
Dziś o tym, na czym polega sklejanie modeli plastikowych? Jak sklejać, aby model nie przypominał kawałka plastiku, lecz pomniejszony oryginał... Powiem też, jakich używać farb, jakich technik oraz narzędzi. Do sklejania modeli wykorzystuje się bowiem bardzo dużo różnego rodzaju pomocnych narzędzi i akcesoriów. Uwaga, oto, jakich narzędzi używamy przy pracy modelarskiej: Pędzelki – grubość od 0 do 10 (0,00,000,1,2,3,4,5,6,7,8,9,10) * Skalpele (nożyki) * Pinceta (różne rodzaje i grubości) * Pilniczki + papier ścierny ( gradacja 800-2500 ) * Szpachlówki * Taśmy i płyny maskujące * Kleje (Hobby Model, Revell, UHU, Humbrol, Tamyia) * Farby (Alclad,Gunze Sangyo, Humbrol, Microscale, Model Master, Pactra, Revell, Tamiya, Vallejo, Wamod) * Aerograf + kompresor ewentualnie puszka z powietrzem * i wiele innych. ... Wybieramy się na zakupy do sklepu modelarskiego po model i brakujące akcesoria. Udając się do sklepu mamy już upatrzony model, który zamierzamy kupić, albo wybieramy z półki to co jest. Modelarze wybierając model kierują się różnymi zasadami wyboru. Jednych interesują modele historyczne, innych współczesne, jeszcze inni sklejają modele tylko w danej skali np. 1/72 czy 1/48, lub tylko modele z danej dziedziny np. samoloty, samochody, motocykle, statki, okręty, helikoptery, broń pancerną, figurki itd. Należy pamiętać, że im większa skala modelu tym mniejsza dokładność wykonanych elementów. Przy wyborze modeli współczesnych jak np. samochody, ciężarówki czy motocykle podstawową skalą jest 1/24. Kupując taki model zakładamy, że model będzie wyglądać na taki, jakby wyjechał z salonu, czyli nowy i nie użytkowany. Właśnie to rozwiązanie wybiera większość modelarzy sklejających tego typu modele. Wykonanie takiego modelu jest dość łatwe. gdyż wystarczy kupić model i kilka podstawowych farbek + ewentualnie dodatki waloryzujące. Taki model sklejamy, malujemy, naklejamy kalkomanie i gotowe mamy piękny nowoczesny model. W modelach historycznych, by model wyglądał ładnie i realistycznie musimy założyć, że wykonamy na nim co najmniej efekt postarzenia, czyli widać będzie ślady użytkowania (zabrudzenia, błoto, kurz, odpryski farby, otarcia, osmolenia, zatłuszczenia, rdza, wgniecenia, brak niektórych elementów, itp. ). Kolejną rzeczą na jaką musimy zwrócić uwagę (lub przynajmniej zastanowić się) to taka, czy model będzie tylko jeden, czy może wykonamy jakieś dodatkowe np. figurki (kierowca samochodu czy pilot – pamiętajcie że po sklejeniu modelu już ich się nie będzie dało wstawić), lub też może wykonamy nawet całą dioramę. Dla przypomnienia „Diorama” to pewien fragment wyrwany z rzeczywistości np. dysponujemy jakimś zdjęciem np. II wojny światowej (dom, ulica, czołg, samochód, żołnierze, woda – bardzo - trudna do wykonania, trawa, drzewa, krzaki itp. ) i chcemy sobie taką sytuacje odtworzyć w miniaturze.
Według mnie właśnie wtedy, kiedy tworzymy jakieś aranżacje, oraz gdy możemy wykazać się własną twórczością i pomysłami, zaczyna się prawdziwe modelarstwo. No dobrze, wracamy do naszych zakupów. Zdecydowaliśmy się na kupno konkretnego modelu. Dodatkowo kupiliśmy także wszystkie potrzebne farbki. Lista z farbkami jest zawsze w instrukcji, z tym, że tylko dla tych malować, jakie pokazuje instrukcja. Jak ktoś z nas decyduje się na malowanie inne, niżeli w instrukcji musi sam wybrać odpowiednie kolory farb. Mając model warto rozglądnąć się za elementami waloryzującymi, które od jakiegoś czasu są bardzo popularnie wśród modelarzy. Takie elementy to: Elementy fototrawione: Fotel pilota uzupełniony o pasy i inne drobiazgi oraz idealnie odwzorowany karabin. Tablica przyrządów w modelu samolotu oraz klamry i specyficzna blacha którą bardzo ciężko jest zrobić samodzielnie (przypalanie gorącym nożem) w modelu czołgu Tygrys. Elementy fototrawione są to elementy wykonane z bardzo cienkiej blaszki miedzianej o grubości mikrometrów, które idealnie zastępują fabrycznie wykonane elementy które nie zawsze są wykonane w przyzwoity sposób i znacznie odbiegają od skali. Czołowymi producentami tego typu dodatków są Eduard, Aber, Mirage, Part. Elementy żywiczne: Fotel pilota obok fotela dodatkowe elementy fototrawione oraz prawdopodobnie gondola silnikowa, w której jak widać w doskonały sposób odwzorowano wnętrze. Głównymi producentami elementów żywicznych do modeli jest Jadar-Model, MIG Productions, Kalkomania: Producenci modeli do kompletu wraz z modelem dodają kalkomanie do wykonania 1-4 wersji danego modelu. Modelarze bardzo często chcą wykonać model w zupełnie innym malowaniu np. F-16 Irackich sił powietrznych, czy model samochodu Peugeot 206 WRC w malowaniu w jakim jeździł Krzysztof Chołowczyc, tu z pomocą firmy, które robią specyficzne kalkomanie. Takie wyroby cechują się bardzo dobrą jakością począwszy od jakości papieru (grubości) poprzez odwzorowanie detali a kończąc na zachowaniu skali. Reasumując nasze wyjście do sklepu modelarskiego. Po pierwsze kupiliśmy interesujący nas model. W miarę możliwości jeżeli są dostępne dodatki waloryzujące kupiliśmy elementy żywiczne oraz fototrawione. Po drugie kupiliśmy wszystkie dodatkowe potrzebne rzeczy do wykonania naszego modelu czyli farbki i inne drobiazgi – klej, pędzelki itp. W kolejnej części rozpoczniemy budowę naszego modelu. CDN... Marcin Grądzki Dziś modelarzowi jest łatwiej... Na początek kilka słów jak rozpocząć swoją przygodę z modelarstwem... Swoimi doświadczeniami dzieli się z Państwem Marcin Grądzki, modelarz z kilkunastoletnim doświadczeniem. Co to jest modelarstwo, jakie są jego rodzaje i w jaki sposób można rozpocząć przygodę z tym fascynującym hobby czasami zwanym, przez co poniektórych „chorobą”, którą jak raz się ktoś zarazi to już się nie da z niej wyleczyć? Moja przygoda zaczęła się ok. 20 lat temu i tak trwa dając o sobie znać mniej lub bardziej. Znam jednak kolegów, którzy wracają do swoich młodzieńczych zainteresowań modelarskich nawet sprzed 40-50 latach. Na pewno dziś jest o wiele łatwiej niż kilkanaście, czy kilkadziesiąt lat temu uprawiać to hobby ze względu na dostępność materiałów, modeli, czasopism, wiedzy, którą można zdobywać poprzez książki ale i dostępny dziś prawie wszystkim Internet.
Podział ogólny modelarstwa Modelarstwo, jako ogólną dziedzinę, można podzielić na bardzo wiele grup - najpopularniejsze to:
Modelarstwo plastikowe: Budowle, Ciężarówki, Dioramy, Figurki, Kosmos, Lokomotywy, Motocykle, Okręty i statki, Pojazdy i sprzęt wojskowy, Samochody, Samoloty, Sterowce, Śmigłowce i wiele innych Każdą z tych grup można podzielić ze względu na skalę, w jakiej możliwe jest wykonanie modelu (kilka przykładów): Samoloty - 1:40, 1:48, 1:72, 1:100, 1:125, 1:144, 1:200, 1:320, 1:360, 1:390, 1:800 Okręty i statki – 1:35,1:48, 1:72, 1:108, 1:160, 1:200, 1:300,1:380, 1:400, 1:570, 1:1200 Helikoptery - 1:32, 1:35, 1:48, 1:72, 1:144
Modelarstwo kartonowe: Architektura, Broń, Figurki, Kolejnictwo, Latarnie morskie, Okręty i statki, Pojazdy cywilne, Pojazdy i sprzęt wojskowy, Samoloty i śmigłowce i wiele innych. Podobnie ja w przypadki modeli plastikowych modele kartonowe dostępne są w kilkudziesięciu różnych skalach najpopularniejsze to: Samochody - 1:15, 1:25, 1:32, 1:43 Okręty i statki - 1:50, 1:87, 1:100, 1:150, 1:200, 1:300, 1:700 Samoloty i śmigłowce - 1:24, 1:25, 1:33, 1:48, 1:50, 1:80 W modelarstwie kolejowym stosowane są zwykle ujednolicone skale modelarskie, najpopularniejsze z nich to 0 (1:45), H0 (1:87), TT (1:120), N (1:160) i Z (1:220). Dla celów makiet kolejowych zwykle wykorzystywane są skale H0 i mniejsze, natomiast do nieruchomych modeli wystawienniczych skala 0 i większe.
Modelarstwo lotnicze, szkutnicze, samochodowe możemy podzielić na makiety statyczne oraz RC (ang. Radio Control – Zdalnie sterowane) natomiast RC dzielimy: Latające na:
Te zaś możemy podzielić ze względu na budowę np. na: samoloty - (makiety, półmakiety, sylwetowe, akrobacyjne, funfly 3D, trenerki) samochody – (szosowe (wyścigowe), terenowe (off-road) helikoptery – (makiety, półmakiety, akrobacyjne) łodzie – (żaglówki, motorówki, statki) Kolejny podział jest na rodzaj napędu elektryczny lub spalinowy dodatkowo samoloty czy szybowce możemy podzielić na rodzaj użytego materiału do budowy np. balsa, sklejka, styropian, pianka EPP, styrodur, włókna szklane, metale itp. *** Myślę, że wystarczy opisywania podziałów w modelarstwie, i tak opisanych tu bardzo ogólnie. Można w taki sposób bardzo dużo napisać, być może to kiedyś nastąpi, ale tym czasem dalsze pogłębianie wiedzy dot. podziałów w modelarstwie zostawię dla zainteresowanych. Teraz mając już pewien obraz ogólny, możemy przystąpić do wyboru rodzaju modelarstwa. Najprostszym, a zarazem najtańszym sposobem, jest rozpoczęcie przygody z modelarstwem kartonowym. Modele są dość tanie i ich budowa nie wymaga specjalnych przyrządów. Wystarczy klej do papieru np. wikol, kawałek tektury, linijka, nożyczki oraz ostry nożyk. Najpopularniejszym czasopismem hobbystycznym, pomocnym w wykonywaniu modelu jest Mały Modelarz. Czas budowy modelu kartonowego jest zależny od modelu i jego złożoności. Najprostszy model składa się z kilku części i można zbudować w jeden dzień. Najbardziej zaawansowanie modele i składają się od 200-2000 części i tu czas budowy może wynosić od 1 miesiąca do nawet kilku lat (np. modele statków i okrętów). Jedną z trudniejszych rzeczy przy wykonywaniu modeli kartonowych to nauczenie się pracy w kartonem i nadawanie płaskiemu kawałkowi kartonu odpowiedniego kształtu oraz, w przypadku okrętów i statków, wykonanie olinowania. Praca jest ciężka i żmudna, ale efekt końcowy w postaci gotowego modelu jest niesamowity. Plusem modeli kartonowych jest to, że są już pomalowane, ale bywają zwolennicy, którzy malują modele kartonowe od podstaw, aby nadać im bardziej realistyczny wygląd. Na końcu budowy modelu kartonowego należy pomalować go lakierem bezbarwnym w celu ochrony przez kurzem. Natomiast, aby upiększyć model można wykonać odpowiednią podstawkę pod model, jak również można wykonać tzw. „akwarium” z plexiglass. Tak wykonany model stawiamy na mebelkach, od czasu do czasu wpatrujemy się w niego z sentymentem :). W następnej części postaram się przybliżyć państwu temat modelarstwa redukcyjnego plastikowego. Marcin Grądzki
DRONY / UAS Article Count: 0LOTNICTWO WOJSKOWE Article Count: 12SZYBOWCE Article Count: 9POLSKIE Article Count: 1ZAGRANICZNE Article Count: 1ZESPOŁY AKROBACYJNE Article Count: 0ŚMIGŁOWCE / HELIKOPTERY Article Count: 17Aktualności lotnicze
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dzisiaj jest: 05 May 2025
