Page 1 of 2
WSK "PZL Warszawa II" S.A.
Wytwórnia wchodzi w skład Grupy Kapitalowej BUMAR (jako spółka zależna). Przedsiębiorstwo zatrudnia łącznie ok.400 pracowników.
Polskie lotnictwo w latach trzydziestych ubiegłego stulecia liczyło się w świecie. Zajmowaliśmy wtedy prawdopodobnie piątą pozycję pod względem konstrukcji, a także potencjalnych możliwości rozwoju produkcji. Rewelacyjne konstrukcje, skrzydło PZL, najlepszy myśliwiec (P-7) na Salonie Paryskim w r. 1933, potem bombowiec "Łoś", myśliwce "Jastrząb" i "Sokół" - a także sukcesy sportowe wspaniałych samolotów RWD - wszystko to wpływało na błyskawiczny i prężny rozwój wytwórni lotniczych.
Historia "PZL Warszawa II" S.A. to jednocześnie historia rozwoju produkcji osprzętu lotniczego w Polsce.
Gdy we wczesnych latach pięćdziesiątych organizowano branżę przemysłu lotniczego koniecznym stało się utworzenie przedsiębiorstwa produkującego osprzęt lotniczy. Z oczywistych względów wybrano lokalizację w Warszawie - istniały tu tradycje w zakresie mechaniki precyzyjnej, a także zaplecze intelektualne w postaci Politechniki Warszawskiej oraz Instytutu Lotnictwa.
Nie wybudowano tu jednak nowej fabryki z rozmachem na miarę powstałego kilkanaście lat wcześniej Mielca.
Produkcję uruchamiano na terenie istniejących przy ulicy Podskarbińskiej fabryczek, przy użyciu dość skromnych środków technicznych. Podstawowa kadra pochodziła w większości z wytwórni samolotów na Okęciu i z zakładów mechaniki precyzyjnej później znanych jako WSK Wrocław.
Wytwórnię Sprzętu Komunikacyjnego Warszawa II powołano formalnie w r. 1952
i rozpoczęto tu produkcję przyrządów membranowych.
Nieco później w dawnych zakładach braci Borkowskich przy ul. Grochowskiej rozpoczęto też produkcję lotniczą - były to maszyny wirujące. Zakłady od 1959 roku otrzymały nazwę Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "Grochów".
Tak przy Podskarbińskiej jak i przy Grochowskiej rozpoczęto licencyjną produkcję lotniczych busoli giroskopowych. Opanowanie tej produkcji stanowiło duży krok na drodze rozwoju technicznego zakładów.
Na początku lat sześćdziesiątych zmniejszyło się zapotrzebowanie na osprzęt lotniczy ze strony krajowych odbiorców - producentów samolotów, ale osiągnięty poziom techniczny umożliwił wtedy podjęcie produkcji także innych wyrobów zaawansowanej techniki dla potrzeb broni pancernej oraz rakietowej.
W WSK "Grochów" rozpoczęto wtedy produkcję systemu stabilizacji lufy działa czołgu T-55 Zapoczątkowało to w Polsce erę produkcji zespołów pomiarów inercjalnych mających wówczas postać giroskopów pomiarowych o dwóch i trzech stopniach swobody z wyjściami elektrycznymi.
Dla marynarki wojennej produkowano natomiast bardzo rozbudowany system zdalnego sterowania wyrzutniami rakiet woda - woda stosowanymi na statkach desantowych budowanych przez polskie stocznie.
Opracowano i rozwijano od 1964 r. systemy sterowania i autopiloty dla statków morskich. W ciągu następnych dziesięcioleci opracowano kilkanaście podstawowych modeli i kilkadziesiąt odmian, sprzedano ponad 1500 systemów o wartości rynkowej kilkunastu milionów dolarów, uzyskano aprobaty wszystkich czołowych towarzystw klasyfikacyjnych. Już pierwszy model TS-1 został określony przez inspektora Lloyd's Register of Shipping jako urządzenie klasy światowej.
W WSK WARSZAWA II przy Podskarbińskiej rozpoczęto w 1962 r. wytwarzanie zasadniczych zespołów sterowania rakiet przeciwpancernych i przeciwlotniczych. Produkowano tu zespoły sterowania do rakiet przeciwpancernych "Trzmiel" i "Malutka", do rakiety powietrze - powietrze (klasy Sidewinder) "Krab", a także do rakiet przeciwlotniczych "Strzała -2M" i "Strzała-1". Obecnie produkuje się tu zespoły sterowania nowoczesnej rakiety przeciwlotniczej "Grom"
W roku 1964 do WSK Warszawa II przyłączono Fabrykę Sprzętu ratunkowego na Woli, gdzie m.in. opracowano konstrukcję i uruchomiono produkcję maski przeciwgazowej "Hermes", a także produkcję sprężyn o wysokiej jakości do silników wysokoprężnych.
W roku 1965 nastąpiło połączenie Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego WARSZAWA II i Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego "Grochów" w jedno przedsiębiorstwo o nazwie Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego WARSZAWA II. Przedsiębiorstwo to po kilkukrotnych zmianach nazwy i po przekształceniu w roku 1995 w spółkę prawa handlowego nosi obecną nazwę Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "PZL WARSZAWA II" S. A.
Polskie lotnictwo w latach trzydziestych ubiegłego stulecia liczyło się w świecie. Zajmowaliśmy wtedy prawdopodobnie piątą pozycję pod względem konstrukcji, a także potencjalnych możliwości rozwoju produkcji. Rewelacyjne konstrukcje, skrzydło PZL, najlepszy myśliwiec (P-7) na Salonie Paryskim w r. 1933, potem bombowiec "Łoś", myśliwce "Jastrząb" i "Sokół" - a także sukcesy sportowe wspaniałych samolotów RWD - wszystko to wpływało na błyskawiczny i prężny rozwój wytwórni lotniczych.
Historia "PZL Warszawa II" S.A. to jednocześnie historia rozwoju produkcji osprzętu lotniczego w Polsce.
Gdy we wczesnych latach pięćdziesiątych organizowano branżę przemysłu lotniczego koniecznym stało się utworzenie przedsiębiorstwa produkującego osprzęt lotniczy. Z oczywistych względów wybrano lokalizację w Warszawie - istniały tu tradycje w zakresie mechaniki precyzyjnej, a także zaplecze intelektualne w postaci Politechniki Warszawskiej oraz Instytutu Lotnictwa.
Nie wybudowano tu jednak nowej fabryki z rozmachem na miarę powstałego kilkanaście lat wcześniej Mielca.
Produkcję uruchamiano na terenie istniejących przy ulicy Podskarbińskiej fabryczek, przy użyciu dość skromnych środków technicznych. Podstawowa kadra pochodziła w większości z wytwórni samolotów na Okęciu i z zakładów mechaniki precyzyjnej później znanych jako WSK Wrocław.
Wytwórnię Sprzętu Komunikacyjnego Warszawa II powołano formalnie w r. 1952
i rozpoczęto tu produkcję przyrządów membranowych.
Nieco później w dawnych zakładach braci Borkowskich przy ul. Grochowskiej rozpoczęto też produkcję lotniczą - były to maszyny wirujące. Zakłady od 1959 roku otrzymały nazwę Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "Grochów".
Tak przy Podskarbińskiej jak i przy Grochowskiej rozpoczęto licencyjną produkcję lotniczych busoli giroskopowych. Opanowanie tej produkcji stanowiło duży krok na drodze rozwoju technicznego zakładów.
Na początku lat sześćdziesiątych zmniejszyło się zapotrzebowanie na osprzęt lotniczy ze strony krajowych odbiorców - producentów samolotów, ale osiągnięty poziom techniczny umożliwił wtedy podjęcie produkcji także innych wyrobów zaawansowanej techniki dla potrzeb broni pancernej oraz rakietowej.
W WSK "Grochów" rozpoczęto wtedy produkcję systemu stabilizacji lufy działa czołgu T-55 Zapoczątkowało to w Polsce erę produkcji zespołów pomiarów inercjalnych mających wówczas postać giroskopów pomiarowych o dwóch i trzech stopniach swobody z wyjściami elektrycznymi.
Dla marynarki wojennej produkowano natomiast bardzo rozbudowany system zdalnego sterowania wyrzutniami rakiet woda - woda stosowanymi na statkach desantowych budowanych przez polskie stocznie.
Opracowano i rozwijano od 1964 r. systemy sterowania i autopiloty dla statków morskich. W ciągu następnych dziesięcioleci opracowano kilkanaście podstawowych modeli i kilkadziesiąt odmian, sprzedano ponad 1500 systemów o wartości rynkowej kilkunastu milionów dolarów, uzyskano aprobaty wszystkich czołowych towarzystw klasyfikacyjnych. Już pierwszy model TS-1 został określony przez inspektora Lloyd's Register of Shipping jako urządzenie klasy światowej.
W WSK WARSZAWA II przy Podskarbińskiej rozpoczęto w 1962 r. wytwarzanie zasadniczych zespołów sterowania rakiet przeciwpancernych i przeciwlotniczych. Produkowano tu zespoły sterowania do rakiet przeciwpancernych "Trzmiel" i "Malutka", do rakiety powietrze - powietrze (klasy Sidewinder) "Krab", a także do rakiet przeciwlotniczych "Strzała -2M" i "Strzała-1". Obecnie produkuje się tu zespoły sterowania nowoczesnej rakiety przeciwlotniczej "Grom"
W roku 1964 do WSK Warszawa II przyłączono Fabrykę Sprzętu ratunkowego na Woli, gdzie m.in. opracowano konstrukcję i uruchomiono produkcję maski przeciwgazowej "Hermes", a także produkcję sprężyn o wysokiej jakości do silników wysokoprężnych.
W roku 1965 nastąpiło połączenie Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego WARSZAWA II i Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego "Grochów" w jedno przedsiębiorstwo o nazwie Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego WARSZAWA II. Przedsiębiorstwo to po kilkukrotnych zmianach nazwy i po przekształceniu w roku 1995 w spółkę prawa handlowego nosi obecną nazwę Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego "PZL WARSZAWA II" S. A.